Drugim prezydentem został John Adams, którego perłą była Marynarka Wojenna. Powstał specjalny departament Marynarki Wojennej oraz zbudowano kilka dużych jednostek okrętowych. Warto też wspomnieć, że on jako pierwszy z prezydentów zamieszkał w Białym Domu, oraz za jego rządów Kongres po raz pierwszy obradował w Kapitolu w Waszyngtonie.
Następnym prezydentem był Thomas Jefferson, postawił on pierwszy krok w kierunku zwiększenia terytorium państwa - zakupił od napoleońskiej Francji Luizjanę w 1803 roku za kwotę zbliżoną do 23 milionów dolarów. Zakupione tereny niemal podwoiły teren Stanów Zjednoczonych czyniąc je jednym z największych terytorialnie państw na Ziemi. Do dokonań Jeffersona zaliczyć trzeba również zorganizowanie i wysłanie ekspedycji Lewisa i Clarka, która miała na celu zbadanie zachodnich wybrzeży. W 1808 roku wydał on zakaz sprowadzania niewolników z Afryki, co było początkiem podziału politycznego i światopoglądowego społeczeństwa. Nałożył też embargo na handel z Anglią i Francją w celu zapobiegania wciągnięcia USA do wojen napoleońskich.
 |
| Thomas Jefferson |
Następnie stery prezydenckie objął James Madison, nie miał on łatwej sytuacji. W kraju następował kryzys gospodarczy wywołany embargiem nałożonym za czasów jego poprzednika. Starał się kontynuować politykę Jeffersona w sprawie izolacji od konfliktów europejskich, zmuszony był jednak działać, gdy Brytyjczycy zajęli amerykański statek handlowy i uwięzili jego załogę. 1 czerwca 1812 r. Madison poprosił Kongres o wypowiedzenie wojny Wielkiej Brytanii. Anglicy wylądowali w miejscowości Benedict
w stanie Maryland i rozpoczęli 60-kilometrowy marsz ku stolicy, udało im się dotrzeć do Waszyngtonu i spalić Biały Dom oraz budynek Kapitolu. Amerykanie nie byli przygotowani do walki, a więc obrona nie była łatwa, dopiero z czasem szala zwycięstwa przechyliła się na ich stronę i wyparli oni wroga ze swej macierzystej ziemi. Co ciekawe w walkach brał udział bezpośrednio sam prezydent – James Madison, który dowodził armią na polu bitwy.
Nastąpił rok 1817, prezydentem został James Monroe i zaczął wdrażać politykę izolacjonizmu USA, która 20 lat po jego śmierci nazwana zostanie doktryną Monroe’a. Polegała ona na nie mieszaniu się Ameryki w sprawy Starego Kontynentu oraz w drugą stronę – brak ingerencji mocarstw europejskich w tereny Ameryki Północnej. Przyczyną tych działań była m.in. sprawa wyzwalania się koloni hiszpańskich w Ameryce Południowej i obaw związanymi z ingerencją państw europejskich w ten konflikt. Zastosował on zagrywkę polityczną – nie uznawał oficjalnie wyzwolonych państw na południu w celu utrzymania czasowo dobrych stosunków z Hiszpanią, uznał je dopiero po zakupie od Madrytu Florydy
w roku 1821 pod koniec swojej prezydentury. Wcześniej w 1818 roku zakupił jeszcze od Wielkiej Brytanii Północną Dakotę. Obszar Stanów ponownie się powiększył, nikt nie miał już wątpliwości, że są one największym graczem w tym regionie.
CDN.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz